…i zawsze przy mnie stój

„Każdy kłamie. Aby coś ukryć, aby lepiej wypaść, albo ot tak, dla zabawy, żeby ubarwić i żeby wyszło ciekawiej. Jedni lepiej, inni gorzej. Są prawdziwi mistrzowie w tej dziedzinie – utalentowani, z bożą iskrą, finezyjni. Są też toporne matoły (na przykład sprzedawcy polis ubezpieczeniowych), którzy rąbią wyuczone formułki bez wdzięku, polotu i krztyny wyobraźni.

Groźnie i jednocześnie fascynująco robi się, kiedy dwie inteligentne kobiety zaczynają walczyć o mężczyznę. Wtedy kłamstwo staje się niczym oddech – jest niezbędne, niezauważalne, czasem przyciężkawe, aby po sekundzie stać się przyjemnym, leciutkim, ledwo zauważalnym podmuchem. A jeszcze kiedy sztukę kłamania biorą na siebie dwie świetne aktorki (Elżbieta Bielska i Ewa Błachnio), które wcielają się w cztery różne postaci – możemy mówić o maestrii fałszu.

Dalecy jesteśmy od szowinistycznego stwierdzenia, że płeć piękna kłamstwo ma we krwi. Jeśli jednak powiemy, że w tej dziedzinie niewiasty są dużo bardziej utalentowane i wdzięczne od facetów, to nikt nie powinien się pogniewać. Bo to mniej więcej tak, jakby obrazić się na stwierdzenie, że czarnoskórzy lepiej grają w koszykówkę i są szybsi na 100 metrów. Tak już po prostu jest.”

Tomasz Jachimek

Reżyseria: Dariusz Starczewski
Występują: Ewa Błachnio, Elżbieta Bielska